Η ολική αρθροπλαστική του ισχίου περιγράφηκε πρόσφατα ως “η επέμβαση του αιώνα” και, σίγουρα αποτελεί μία από τις πλέον επιτυχημένες χειρουργικές επεμβάσεις, η οποία προσφέρει ποιότητα ζωής σε εκατομύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο και στην Ελλάδα. Η ολική αρθροπλαστική του ισχίου μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσω διαφόρων χειρουργικών προσπελάσεων που διακρίνονται μεταξύ τους από τη σχέση τους με το μέσο γλουτιαίο μυ. Η ονοματολογία τους προέρχεται κατά βάση από τους χειρουργούς που τις περιέγραψαν, ενώ υπάρχουν διάφορες τροποποιήσεις σε κάθε προσπέλαση.
Πρόσφατα, στα πλαίσια της διαρκούς βελτίωσης της επέμβασης, σε ακολουθία και με άλλες χειρουργικές (ορθοπαιδικές και μη) επεμβάσεις, περιγράφησαν χειρουργικές προσπελάσεις για την ολική αρθροπλαστική του ισχίου που χρησιμοποιούν μικρότερες τομές στο δέρμα και προκαλούν μειωμένη καταστροφή στους ιστούς. Όλες στηρίζονται σε κάποια κλασική προσπέλαση. Κάθε μία έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, και μπορεί να απαιτεί τη χρήση ακτινοσκόπησης, ειδικών εμφυτευμάτων, συστημάτων πλοήγησης (navigation) ή τραπεζιού έλξεως.
Η Ελάχιστα Επεμβατική Χειρουργική (σε ελεύθερη απόδοση του Αγγλικού όρου Minimal Invasive Surgery που έχει επικρατήσει) είναι μία πανομοιότυπη, οστικά, επέμβαση με την κλασική ολική αρθροπλαστική του ισχίου, η οποία γίνεται από μικρότερη τομή στο δέρμα (30), τα δύσκαμπτα και οστεοπορωτικά ισχία, η παρουσία υλικών, οι προηγούμενες επεμβάσεις στο ισχίο, οι συγγενείς παθήσεις και δυσπλασίες του ισχίου. Για την πραγματοποίηση της απαιτούνται βελτιωμένη χειρουργική τεχνική και ειδικά σχεδιασμένα εργαλεία.
Η βιβλιογραφία πάνω στο θέμα δεν είναι ιδιαιτέρως πλούσια αλλά διαρκώς εμπλουτίζεται, εξαιτίας του ιδιαιτέρου ενδιαφέροντος από την ορθοπαιδική κοινότητα. Υπάρχουν μόνο τέσσερεις τυφλές, προοπτικές, τυχαιοποιημένες μελέτες, από τις οποίες οι δύο δεν βρίσκουν καμμία διαφορά μεταξύ ασθενών που χειρουργήθηκαν με MIS και με συμβατικές τεχνικές, όσον αφορά στην απώλεια αίματος, στην ταχύτητα αποκατάστασης, ή στην ποιότητα της βάδισης. Στις άλλες δύο[ix],[x] οι ερευνητές αναφέρουν μικρότερο πόνο, καλύτερο βάδισμα και ταχύτερη αποκατάσταση στους ασθενείς που υποβλήθησαν σε MIS τεχνική, ευρήματα όμως που είναι ορατά μόνο για τις λίγες πρώτες εβδομάδες, μετά την πάροδο των οποίων δεν υπάρχουν διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων ασθενών. Από την υπόλοιπη βιβλιογραφία προκύπτει ότι οι ασθενείς είναι πολύ ευχαριστημένοι από μία μικρή τομή[xi],[xii] η ταχύτερη αποκατάσταση επιτυγχάνεται μόνο σε συνδυασμό με τα βελτιωμένα περιεγχειρητικά πρωτόκολλα δεν υπάρχει προσπέλαση χωρίς, έστω και περιορισμένη, μυϊκή καταστροφή[xvi], ενώ μεταξύ των προσπελάσεων φαίνεται να υπερτερεί, από απόψεως ιστικής βλάβης, η πρόσθια προσπέλαση.
Συμπερασματικά, ένας έμπειρος χειρουργός που πραγματοποιεί τουλάχιστον 50 ολικές αρθροπλαστικές ισχίου το χρόνο, οι ασθενείς του επιζητούν μία γρήγορη επιστροφή στις επαγγελματικές και αθλητικές δραστηριοτητές τους, διαθέτει αναισθησιολογική και φυσιοθεραπευτική ομάδα που θα υιοθετήσουν τα καινούργια πρωτόκολλα, μπορεί να επιλέξει μία χειρουργική προσπέλαση στην οποία έχει ήδη μία εξοικοίωση, να επισκεφτεί κέντρα που έχουν εμπειρία στην αντίστοιχη τεχνική και με τη χρήση εξειδικευμένων εργαλείων να επιλέξει τους κατάλληλους ασθενείς και να μειώσει σταδιακά το εύρος της προσπέλασης που χρησιμοποιεί, μέχρι να είναι σε θέση να εφαρμόσει τεχνική ελάχιστα επεμβατικής χειρουργικής.
Social Media